Be bear aware!

De mevrouw van de GGD bladert door mijn gele boekje. "Gelukkig heb je al veel vaccinaties gehad, anders had ik je helemaal lek moeten prikken." Ze lacht luid. "Net als een mug, weet je wel?" Ze lacht nog harder. Over muggen gesproken vervolgt ze, daar krijg je malaria en dengue van hè?! "Niet laten prikken door muggen dus". Ze vinkt wat dingen aan op een formulier. "Kijk" zegt ze, nu heb ik je al advies gegeven over hoogteziekte, malaria en dengue....

Het is tijd om de camper op te halen. Dit wordt ons huis voor de komende vijf weken. De ietwat gezette man van de camperverhuur wurmt zichzelf op de bestuurdersstoel van de camper om wat dingen uit te leggen. Hij zet de motor aan en er beginnen allerlei lampjes te branden. In fel gekleurde letters vertelt het schermpje op het dashboard ons dat de banden te zacht zijn. Maar dat is niet waar, aldus de man. Je moet gewoon op een ander knopje drukken en dan is de tekst weg. "Don't worry about it". Vervolgens begint er een ander lampje zenuwachtig oranje te knipperen. Ook dat is niks. Daar kun je gewoon mee doorrijden. Pas als de camper gaat schudden of gaat roken moeten we stoppen, zo niet dan "don't worry about it", vervolgt de man van camperverhuur. Nadat hij zich uit de bestuurdersstoel heeft weten te bevrijden legt hij uit hoe we het water van de camper moeten bijvullen en legen. Het legen kan in principe overal volgens de man. Het is niet écht vies water, dus er gaan heus geen eekhoorns van dood. We hoeven daarvoor écht niet naar een speciaal grijswater leegpunt, dat zou véél te veel moeite zijn. Het is écht geen enkel probleem om dat ergens anders te legen. Wel voegt hij eraan toe: "doe het niet op publieke plaatsen, of in het zicht van andere mensen en al helemaal niet in de buurt park rangers."

Vol goede moed gaan we op pad. De oranje lampjes op het dashboard maken overuren, maar no worries. "Zie jij al rook?" "Ik denk het niet" "Dan zal het wel niks zijn." En na vier uren rijden weten we zonder geschud en rook Lake Tahoe te bereiken.

"The bears are very active at the moment" weet de vrouw van de camping te vertellen. Alles wat een geur heeft moet in je eigen speciale beren box die op elke campingplek staat. "En doe je camper 's nachts op slot, ze weten hoe ze hem open moeten maken" geeft ze nog als tip mee. Omdat ik geen behoefte heb aan een nachtelijk bezoek van de familie Beer wordt alles wat ook maar enigzins een geur heeft zorgvuldig opgeruimd in de berenkast. Eten, drinken, handzeep en shampoo. Maar al snel slaat de twijfel toe als ik kijk naar de verschillende schoenen die bij de ingang van de camper staan. Wat bedoelen ze eigenlijk precies met geur? Zouden de beren ook van deze geur houden? Onder het mom van "better safe than sorry" hevel ik de grootste inhoud van de camper over in de berenkast. Eat your heart out Winnie the Pooh!! Compleet geurloos en na drie keer de sloten te hebben gecontroleerd brengen we de eerste nacht zonder kleerscheuren door.

De volgende dag wandelen we in de omgeving van Lake Tahoe. Om zelf ook geurloos te blijven nemen we tot slot ook even een duik in het meer. Zonder douche in de camper of op de campings de komende weken moet je immers een beetje creatief blijven om de beren te slim af te zijn! 

Dat we hier goed in geslaagd zijn blijkt de volgende ochtend maar weer. Omdat de jetlag nog altijd aanwezig is ben ik om 6 uur al wakker. Als ik uit het raampje van de camper kijk zie ik bij de buurman een moeder beer samen met haar jong de achterbak van zijn pick-up truck plunderen. De buurman is blijkbaar vergeten om even een duik in het meer te nemen....