Fast Phil

"Als iemand het kan dan is het Fast Phil wel" zegt de vrouw van de kleine hardware store waar we zo even zijn gestrand, terwijl ze het telefoonnummer van Phil opschrijft.

We staan op een parkeerplaats in een klein dorpje niet ver van Zion national park. Het is 41 graden en de zon staat hoog aan de hemel te branden. In mijn hand hou ik de treurige resten van wat ooit de autosleutel was. Even daarvoor is de autosleutel afgebroken in het contactslot en de sleutel bestaat nu uit twee delen. Ik hou de twee delen van de sleutel voor de neus van de mevrouw. "Kunt u dit alstublieft maken, want zo werkt hij niet, en we hebben geen andere sleutel." Na wat gezoek en gefrummel in lades blijkt dat de mevrouw het niet kan. Een autosleutel is te ingewikkeld. Ik kijk haar beteuterd aan. Zonder autosleutel kunnen we uiteraard niet rijden, maar ook de deur niet op slot doen. En de auto staat midden op een parkeerplaats in 41 graden. We zullen levend verbranden als we in de stilstaande camper moeten verblijven. Lichte paniek slaat toe. De mevrouw ziet de paniek in mijn ogen en begint haastig het nummer van Fast Phil op te schrijven. Als er iemand is die het kan maken, dan is het Fast Phil wel, vertrouwt ze me toe. Ik denk eerst dat ze een grapje maakt, wie heet er nou Fast Phil? Maar ze kijkt bloedserieus.

"Hallo? Spreek ik met Fast Phil?" vraag ik aan de man aan de andere kant van de lijn. Fast Phil blijkt een lokale sleutelmaker en staat een half uur later voor onze neus. Kritisch kijkt hij naar de twee stukken sleutel. "Dat moet wel lukken." Fast Phil moet daarvoor wel even naar het andere dorp rijden, maar een half uur later staat hij weer voor onze neus met twee nieuwe sleutels en kunnen we de motor eindelijk weer starten. Sinds we ons in de woestijn bevinden, heb ik geprobeerd de camper moed in te praten om vooral door te blijven gaan ondanks de hitte. Ik heb me echter niet gerealiseerd dat ik dit ook bij de sleutel had moeten doen. Terwijl we onze weg vervolgen naar Zion, aai ik zowel het dashboard als de sleutel: "Jullie zijn braaf!"

In Zion maken we de volgende dag drie hikes op één dag. Allemaal in de ochtend, omdat het op de meeste plekken in het park in de middag nog steeds heel warm is. Als we terug zijn bij de camper is de temperatuur weer opgelopen richting de veertig graden. En dan wil je nog maar één ding....Juist! Naar de supermarkt! In de supermarkt in het dorpje naast het park hebben ze namelijk tafeltjes en stoeltjes waar je kunt zitten, en het belangrijkste: ze hebben airco! Nippend aan een beker met een liter cola, want kleiner doen ze hier niet aan, brengen we het heetste uurtje van de dag door in de supermarkt. Ik heb nooit geweten dat een supermarkt zo "cool" kan zijn!